อาร์เรย์คือกลุ่มของรายการข้อมูลที่เกี่ยวข้องซึ่งมีชื่อสามัญร่วมกัน ค่าเฉพาะในอาร์เรย์จะถูกระบุโดยใช้ "หมายเลขดัชนี" หรือ "ตัวห้อย"
ข้อดีของอาร์เรย์มีดังนี้ −
-
ความสามารถในการใช้ชื่อเดียวเพื่อเป็นตัวแทนของคอลเลกชันของรายการและเพื่ออ้างถึงรายการโดยการระบุหมายเลขรายการทำให้ผู้ใช้สามารถพัฒนาโปรแกรมที่กระชับและมีประสิทธิภาพ
ไวยากรณ์สำหรับการประกาศอาร์เรย์มีดังนี้ −
datatype array_name [size];
ตัวอย่างเช่น
float height [50]
สิ่งนี้ประกาศ 'ความสูง' เป็นอาร์เรย์ที่มีองค์ประกอบลอย 50 รายการ
int group[10]
นี่เป็นการประกาศ 'กลุ่ม' เป็นอาร์เรย์ที่ประกอบด้วยค่าคงที่จำนวนเต็มสูงสุด 10 ค่า
แต่ละอิลิเมนต์ถูกระบุโดยใช้ "array subscripts" แม้ว่าชุดค่าทั้งหมดจะเรียกว่าอาร์เรย์ แต่ค่าแต่ละค่าจะเรียกว่า "องค์ประกอบ"
การเข้าถึงองค์ประกอบอาร์เรย์ทำได้ง่ายโดยใช้ดัชนีอาร์เรย์
ตัวอย่าง
ต่อไปนี้เป็นโปรแกรม C สำหรับการเข้าถึงอาร์เรย์ -
#include<stdio.h> int main(){ int array[5],i ; array[3]=12; array[1]=35; array[0]=46; printf("Array elements are: "); for(i=0;i<5;i++){ printf("%d ",array[i]); } return 0; }
ผลลัพธ์
เมื่อโปรแกรมข้างต้นทำงาน มันจะให้ผลลัพธ์ดังต่อไปนี้ −
Array elements are: 46 35 38 12 9704368 Array[2] and array[4] prints garbage values because we didn’t enter any values in that locations